Από τον Στέλιο Ζερβάκη
«Πάντα γελαστοί»
μουσική: Θάνος Μικρούτσικος,
στίχοι: Άλκης Αλκαίος
ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
Ήταν 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Αμμοχώστου, ημέρα που κηδευόταν ο δολοφονημένος Τάσος Ισαάκ, ημέρα που νεκρός στο οδόφραγμα της Δερύνειας έπεσε και ο Σολωμός Σολωμού. Η ημέρα εκείνη θα είναι σίγουρα βαθιά χαραγμένη στη μνήμη των μεγαλύτερων γιατί τα γεγονότα μεταδίδονταν από την τηλεόραση. Στο οδόφραγμα της Δερύνειας είχαν συγκεντρωθεί διαδηλωτές που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το σημείο της δολοφονίας του Ισαάκ. Ομάδα γκρίζων λύκων ήταν και πάλι από την πλευρά των κατεχομένων και ξέσπασαν επεισόδια. Ξαφνικά, ο Σολωμού ξεφεύγει από τους Κυανόκρανους και περνάει στη «νεκρή ζώνη». Με το τσιγάρο στο στόμα, σκαρφαλώνει στον ιστό της τουρκικής σημαίας με σκοπό να την κατεβάσει. Ένας από τους ελεύθερος σκοπευτές του κατοχικού στρατού τον πυροβολεί με αποτέλεσμα ο Σολωμού να πέσει νεκρός.
Η σκηνή αυτή δεν άφησε ασυγκίνητο τον Άλκη Αλκαίου που γράφει τους στίχους για το «Πάντα γελαστοί». Δεν είναι σίγουρο αν τα γεγονότα αυτά αποτέλεσαν την αφορμή για το τραγούδι, ή εάν η σύνθεση προηγήθηκε και μετέπειτα έγινε η αφιέρωση, καθώς οι ημερομηνίες αφήνουν ανοιχτά και τα δύο ενδεχόμενα, αφού ο δίσκος κυκλοφόρησε το χειμώνα του 1996, περίπου 3 μήνες μετά τα γεγονότα. Στο ένθετο βιβλιαράκι του cd, κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού, ο Αλκαίος έχει σημειώσει: «Ισαάκ και Σολωμού και Μαρίνου Μαρτύρων». Αν αναρωτιέσαι για αυτό το «Μαρίνου», είναι γιατί το καλοκαίρι εκείνο υπήρξε άλλη μία δολοφονία. Ο λόγος για τον Χριστόφορο Μαρίνο, κοινωνικό αγωνιστή του λεγόμενου αναρχικού χώρου, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 23 Ιουλίου του 1996, λίγο πριν τα γεγονότα της Κύπρου.