Από τον Στέλιο Ζερβάκη
«Η Κυριακή»
μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας,
στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
ερμηνεία: Αλίκη Βουγιουκλάκη
1980, κάποιοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρίση στο θέατρο, βάζοντας λίγο περισσότερο «μπουζούκι».
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη διαμαρτύρεται: «Τι δουλειά έχουν ο Φλωρινιώτης, ο Τσιτσάνης, η Μοσχολιού και άλλοι να εισβάλλουν με τα μπουζούκια τους στο θέατρο; Το μόνο που κάνουν είναι να κατεβάζουν το επίπεδο του κοινού. Το μπουζούκι έχει εισβάλει στο θέατρο κατά τρόπο απαράδεκτο».
Η Βίκυ Μοσχολιού αναλαμβάνει να την συνετίσει: «Η κ. Βουγιουκλάκη φοβάται πως τα θέατρα θα γίνουν σκυλάδικα. Και είναι άδικο ο λαός να ακούει γαβγίσματα, έπειτα από τόσων χρόνων νιαούρισμα. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί… Πρώτη έφερε το μπουζούκι στο θέατρο και είναι η πρώτη διδάξασα στο Ρεξ, στο “Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια” εδώ και χρόνια. Και αυτό το καημένο το μπουζούκι που τόσο το κατηγορεί, την έσωσε τότε…
Της συστήνω να διαμαρτυρηθεί ακόμη πιο έντονα και να διαγράψει τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι και τον Ξαρχάκο και τόσους άλλους, που τόσες φορές δημιούργησαν επιτυχίες λαϊκές με μπουζούκια στο θέατρο και… κατέβασαν το επίπεδο του ελληνικού λαού».