Από τον Στέλιο Ζερβάκη
«Χάρτινο το φεγγαράκι»
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις,
στίχοι: Νίκος Γκάτσος
ερμηνεία: Νένα Βενετσάνου
Η συνεργασία του Μάνου Χατζιδάκι με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο ήταν μια συνεργασία ζωής. Όπως άλλωστε και η φιλία τους. Στα πολλά αριστουργήματα που μας χάρισαν υπάρχουν πολλά εμβληματικά. Αναμφίβολα ένα από αυτά είναι το «Χάρτινο το φεγγαράκι», το οποίο πλάστηκε για τις παραστάσεις, από το Θέατρο Τέχνης, του θεατρικού έργου του Tennessee Williams «Λεωφορείον ο Πόθος».
Το έργο παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 1949, δύο σχεδόν χρόνια μετά από τη θριαμβευτική πρώτη του στη Νέα Υόρκη (03.12.1947 στο θέατρο EthelBarrymoreTheatre του Broadway), σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν και με βασικούς πρωταγωνιστές τη Μελίνα Μερκούρη (Μπλανς Ντιμπουά) και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο (Στάνλεϊ Κοβάλσκι). Το τραγούδι πέρα από την ομορφιά, την ευαισθησία και το αρμονικό συνταίριασμά του με το μύθο του έργου, έχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα. Θεωρείται το πρώτο τραγούδι που γεννήθηκε από πρωτότυπους στίχους: Ένα φεγγαράκι χάρτινο πάνω από μια ψεύτικη ακρογιαλιά που αν πιστεύαμε λιγάκι στη αγάπη που νιώθουμε για το κάθε τι που μας ηρεμεί και μας γλυκαίνει και μας φέρνει πιο κοντά στους ανθρώπους, σε σένα, σε μένα, στον εαυτό μας, τότε όντως θά ‘ταν όλα αληθινά!
Πώς με τέτοιους απλούς στίχους και μια μελωδία σαν παιδικό νανούρισμα, έγινε αυτή η χημεία που έχουν τα μεγάλα τραγούδια, που ημερεύουν, γαληνεύουν, αντέχουν!
Πώς ένα χάρτινο φεγγαράκι πάνω από μια ψεύτικη ακρογιαλιά έδωσε φως στα όνειρά μας, κι αν με πίστευες λιγάκι, θα μπορούσαν όλα να γίνουν αληθινά.