Το τραγούδι της ημέρας [21.02.22]

«Δρόμοι του πουθενά»
στίχοι: Χρήστος Δέτσικας,
μουσική: Rory Gallagher
ερμηνεία: Γιώργος Μαργαρίτης

Ο Γιώργος Μαργαρίτης τραγούδησε Ρόρι Γκάλαχερ το «Δεν με νοιάζει»  από το «Tattoo’d Lady» στο Ρόδον άνοιξαν για πρώτη φορά μπουκάλια ουίσκι.

Συνήθως οι Έλληνες συνθέτες και λαϊκοί τραγουδιστές διασκευάζουν τραγούδια από την Τουρκία, την Ινδία, την Αίγυπτο, την Ανατολή. Σπάνια τραγουδούν ροκ κομμάτια, αλλά ο Γιώργος Μαργαρίτης τραγούδησε Ρόρι Γκάλαχερ και τα …έσπασε.

Το τραγούδι «Δρόμοι του πουθενά» κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2001. Το συγκρότημα 667 σε στίχους του Χρήστου Δέτσικα, με ενορχηστρωτή τον Θοδωρή Μανίκα, διασκεύασαν το τραγούδι του Ρόρι Γκάλαχερ «Tattoo’d Lady» που είχε κυκλοφορήσει το 1973 και ήταν μέρος του δίσκου «Tattoo».

Θυμόμαστε την Σωτηρία Μπέλου να λέει στον Σαββόπουλο όταν έβγαινε από το στούντιο «α ρε Διονύση με έκανες και τραγουδάω ποπ» μετά την ηχογράφηση του Ζεϊμπέκικου. Ε, ο Γιώργος Μαργαρίτης τραγούδησε ροκ, με εκπληκτικά αποτελέσματα, αφού ο Θοδωρής Μανίκας πήρε το «Tattoo’d Lady» και το έκανε «Οι δρόμοι του πουθενά», που έμεινε γνωστό ως «Δεν με νοιάζει».

Ο στιχουργός Χρήστος Δέτσικας είπε: «Δεν είχα πρόθεση να μοιάζει στον Γκάλαχερ, Αν φέρνει στον μακαρίτη στο ρεφρέν, φταίει ο φίλος μου ο Αγάπιος με κάτι μουσικά καπάκια που κάναμε 20χρονοι στην Σητεία που βάζαμε τραγούδια ο ένας στον άλλον πίνοντας ρακές και τρώγοντας μπανάνες. Πάλι καλά που δεν έμοιασε με ένα που μου έβαλε του Τομ Γουέιτς και του είπα “όταν πεθάνω να παίζει στην κηδεία μου” . Γραμμένο για τη μάνα του παιδιού μου και όχι για γκόμενα. Επειδή ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί. Μουσικοί και Μανίκας το απογείωσαν. Ευχαριστώ αδέλφια».

Ο Γιώργος Μαργαρίτης έσπασε το Μάιο του 2002 και το άβατο του σπουδαίου κλαμπ Ρόδον, στην Μάρνη 24, απ’ όπου πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα του ροκ, ελληνικού και ξένου. Ο Νίκος Χασίδ διευθύνων σύμβουλος τότε της Άνωσης, θυμάται: «Ο Θοδωρής Μανίκας ήταν φίλος μου και ζήτησε το Ρόδον για συναυλία με τον Μαργαρίτη και το συγκρότημα 667. Πρώτη φορά είχαμε τόσο ετερόκλητο κοινό. Από τη μια τραπέζια με λάτρεις της λαϊκής μουσικής και από την άλλη όρθιοι ροκάδες. Ήταν η πρώτη φορά που ανοίξαμε μπουκάλια. Ως τότε όλοι έπαιρναν ποτό στο χέρι. Ο Μαργαρίτης ήταν σεμνός και αυθεντικός. Μετά πέρασαν από την σκηνή η Αλεξίου, η Πρωτοψάλτη, ο Παπακωνσταντίνου και άλλοι Έλληνες τραγουδιστές».