To τραγούδι της ημέρας [12.02.22]

«Ομολογίες»
παραδοσιακό
ερμηνεία: Αντώνης Νταλγκάς

Ο Άκης Πάνου λέει για τη φτώχεια: «μας τυφλώσαν τα κεσάτια, αμολήσου συνεπώς», σε παλαιότερο τραγούδι του Τσιτσάνη δια χειρός Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου ακούμε: «φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα», ο Αριστοτέλης πάλι πολύ σοφά διατυπώνει ότι «φτώχεια χωρίς χρέη, είναι μεγάλος πλούτος!». Αυτά λένε οι σοφοί και εσύ σήμερα, δεν ξέρεις μέσα από τόοοση σοφία, τι να πρωτοπιστέψεις!

Ο μάγκας πάλι της ιστορίας μας, ξεριζωμένος από την πατρίδα του, τυφλωμένος από τη ανέχεια ζητά προίκες. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ξεφύγεις από τη σφίγγα της φτώχειας, άλλα πρέπει να το σκεφτείς έγκαιρα. Ο ήρωας μας ωστόσο μάλλον χαριτολογεί παρά εκβιάζει, άλλωστε οι κυβερνήσεις της εποχής μοίρασαν στους πρόσφυγες, έναντι μέρους της ανταλλάξιμης περιουσίας, ομολογίες, οι οποίες αργότερα, τη δεκαετία του ‘30, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους.

«Ανταλλάξιμη περιουσία» ονομάστηκε η περιουσία των μουσουλμάνων που αποχώρησαν από την Ελλάδα με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923. Η περιουσία αυτή έπρεπε να εκποιηθεί και το τίμημα να μοιραστεί από το ελληνικό κράτος στους Έλληνες πρόσφυγες, σε αντάλλαγμα της περιουσίας που έχασαν στη Μικρά Ασία. Ουδέποτε όμως επετεύχθη ο σκοπός αυτός.

Το τραγούδι ήταν πολύ διάσημο και πολυτραγουδισμένο στην εποχή του, με πολλές ηχογραφήσεις και παραλλαγές στους στίχους αλλά και στον τίτλο. Κάπου αναφέρεται ως δημιουργία του Β. Βερμισόγλου ενώ πρόκειται για παραδοσιακό τραγούδι με πολλές παράλληλες εκτελέσεις ανάμεσα στα 1928-1929. Οι ηχογραφήσεις που σωθήκαν και έχουν μια κοινή μουσική φόρμα είναι: με τον Γ. Αγγελίνα, τον Βαγγέλη Σωφρονίου, τον Κώστα Καρίπη, τον Αντώνη Νταλγκά και τον Κώστα Νούρο.

Επιλέγουμε Αντώνη Νταλγκά!