To τραγούδι της ημέρας [10.02.22]

«Πότε Βούδας πότε Κούδας»
μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος,
στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου

Τραγούδι του 1985, το «Πότε Βούδας, πότε Κούδας» προκαλούσε πάντα απορίες στους φίλους του λαϊκού τραγουδιού.

Γράφτηκε από τον Πέτρο Βαγιόπουλο και τον Μανώλη Ρασούλη, για να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερης δισκογραφικής δουλειάς του Νίκου Παπάζογλου με τίτλο: «Εσύ και αν γίνεις υπουργός». Τραγουδήθηκε και χορεύτηκε όσο λίγα λαϊκά άσματα κι ενώ το βαθύτερο νόημα του στίχου μοιάζει απλά γλωσσικό καπρίτσιο, ο Μανώλης Ρασούλης σε μια συνέντευξή του έδωσε την κρίσιμη απάντηση:

«Η ουσία του βουδισμού είναι να παίρνεις τη ζωή σαν παιχνίδι. Ο Βούδας από τη μια πλευρά το δίδασκε αυτό και ο Κούδας από την άλλη δίδασκε το ίδιο, αλλά στο ανθρώπινο επίπεδο: Πως το παιχνίδι είναι η ξανακατακτημένη παιδικότητα που ονομάζουμε “βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο”! Γιατί ο Γιώργος ήταν “βραζιλιάνος” ποδοσφαιριστής, ήταν μάτζικ! Έτσι μου “έκατσε” πολύ στιχουργικά, το Βούδας – Κούδας. Και εγώ πλέον λέω “και Βούδας και Κούδας” δηλαδή έχουμε και το ανθρώπινο και το θεϊκό. Μακάρι να αντιλαμβανόμασταν τη ζωή μας σαν ένα παιχνίδι που έχει μαγεία, μας οδηγεί κάπου, στη γνώση, στην απελευθέρωση, στη λύτρωση. Να ζούμε όπως ο Κούδας έπαιζε μπάλα. Αέρινος, δυνατός, μάτζικ. Παιχνίδι με νόημα, ζωή με νόημα. Ελπίζω να βάλω κι εγώ -πολιτιστικά μιλώντας- γκολ στα δίχτυα της άγνοιας.»