Τραγούδι της ημέρας από τον Στέλιο Ζερβάκη
One των U2
Το “One” είναι ένα τραγούδι του ιρλανδικού rock συγκροτήματος U2, που συμπεριλήφθηκε στον έβδομο δίσκο τους Achtung Baby, το 1991. Το τραγούδι κυκλοφόρησε και ως single, το 1992, και ήταν το τρίτο από τον εν λόγω δίσκο. Μπήκε στα αμερικανικά Billboard Hot 100, φτάνοντας έως και το νούμερο 10. Έφτασε στο νούμερο 1 των ιρλανδικών και των καναδικών charts, καθώς επίσης και στα Alternative Songs και Mainstream Rock, του Billboard. Στα βρετανικά charts έφτασε έως και το νούμερο 7. Το single «One» των U2 κυκλοφόρησε για φιλανθρωπικούς λόγους, για την έρευνα του AIDS.
Το τραγούδι γράφτηκε στα πρόθυρα διάλυσης του συγκροτήματος, καθώς υπήρξαν διαμάχες για την μετέπειτα πορεία τους. Κι ενώ το συγκρότημα έπνεε τα λοίσθια, κατάφερε μέσω των αυτοσχεδιασμών να κυκλοφορήσει το τραγούδι, το οποίο ξεκίνησε από συγχορδίες που έπαιζε στο στούντιο o The Edge (Ντέιβιντς Ίβανς), με τον Bono να το ντύνει με στίχους. Αργότερα, γυρίστηκε και video clip για την προώθησή του. Το 2005, οι U2, ηχογράφησαν ξανά το τραγούδι, με την Mary J. Blige.
Το εν λόγω τραγούδι έγινε ένα από τα πιο γνωστά του συγκροτήματος και είναι ένα από τα πιο πολυπαιγμένα στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Ήδη, από τη στιγμή της κυκλοφορίας του απέσπασε θετικές κριτικές, ενώ κατά καιρούς εμφανίζεται σε λίστες με τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών. Στον κατάλογο του Rolling Stone, με τα 500 σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών, βρίσκεται στην 36η θέση.
Πολλοί οργανισμοί χρησιμοποιούν το τραγούδι για να προωθηθούν, ενώ το κομμάτι ενέπνευσε και τον φιλανθρωπικό οργανισμό του Bono, ονόματι ONE Campaign. To 1995, το κομμάτι διασκευάστηκε από την Mica Paris, η οποία το κυκλοφόρησε και ως single. Έφτασε στο νούμερο 24, των βρετανικών charts. Έχουν ακολουθήσει κι άλλες διασκευές, όπως του Τζόνι Κας, των REM και των Pearl Jam.
Τον Οκτώβριο του 2020, ένας παριζιάνος δάσκαλος ονόματι Samuel Paty δολοφονήθηκε από φονταμενταλιστή επειδή έδειξε καρικατούρες του Προφήτη Μωάμεθ σε μια τάξη, σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης. Σε ένα τηλεοπτικό εθνικό μνημόσυνο πέντε ημέρες αργότερα, το φέρετρό του μεταφέρθηκε στη Σορβόννη υπό τον ήχο του One. Την επόμενη μέρα, το τραγούδι έφτασε στην κορυφή των ψηφιακών τσαρτ της Γαλλίας. «Το βρήκα απίστευτα δυνατό», είπε στο BBC Culture ο Edge, κιθαρίστας των U2. «Είναι ένα από εκείνα τα τραγούδια που έχουν αυτή την απίστευτη ευελιξία για διαφορετικές περιστάσεις. Απορώ όταν οι άνθρωποι το παίζουν στους γάμους τους. Δεν είναι εορταστικό. Έχει συγχώρεση και χάρη, αλλά έχει βαθιά επίγνωση του πώς μερικές φορές τα πράγματα είναι ασυμβίβαστα και το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ. Δεν θα περάσουμε ποτέ τα όρια και δεν θα καταλάβουμε ο ένας τον άλλον. Δεν θα είμαστε ποτέ ίδιοι ή απαραίτητα να βλέπουμε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Κι όμως μπορούμε να κουβαλάμε ο ένας τον άλλον».