Ποιήματα του Γ. Μανουσάκη για τις μέρες των Παθών [01.05.21]

Επιμέλεια-ανθολόγηση: Βαρβάρα Περράκη

Ο Γιώργης Μανουσάκης υπήρξε μεγάλος Έλληνας συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1933 και άφησε την τελευταία του πνοή το 2008, μια μελαγχολική και γκρίζα μέρα του Φλεβάρη. Υπηρέτησε ως φιλόλογος επί 26 χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση.

Η σύζυγός του, φιλόλογος, Αγγελική Καραθανάση, ασχολείται πια με την έκδοση και επιμέλεια του έργου του, διαψεύδοντας, όπως γράφει και η ίδια, την απαισιόδοξη εκτίμησή του ότι: «αν τώρα που βρίσκομαι στη ζωή, τα ποιήματά μου τα προσέχουνε τόσο λίγοι, φαντάζομαι τι θα γίνει όταν κλείσω τα μάτια».

Το Cretanleft, με αφορμή τις μέρες των Παθών, μέχρι την Ανάσταση θα δημοσιεύει ποιήματα του Γιώργη Μανουσάκη από το βιβλίο: «Τα ποιήματα 1967-2007, τόμος Β΄/Ανέκδοτα – Αθησαύριστα, εκδ. Γαβριηλίδη», που έχουν άμεση φιλοσοφική, υπαρξιακή και οντολογική αναφορά στη Μεγάλη Εβδομάδα.

ΑΣ ΣΚΥΨΟΜΕ ΚΙ ΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΜΕ

Ας σκύψομε κι ας προσκυνήσομε

το πληγωμένο σώμα μέσα στα λουλούδια.

Αυτό το βλέπομε, κανένας δεν τ’ αμφισβητεί.

Είν’ η εικόνα του θανάτου

του ορατού, του απτού, του δύσοσμου.

Αύριο θα γιορτάσομε την Ανάσταση

που δεν την είδαμε.

Ακούσαμε μόνο γι’ αυτήν

σε σε γλυκό τραγούδι κάτω από τα’ άστρα

ή μέσα από ψαλμωδίες θριαμβικές.

Θα τσουγκρίσομε τ’ αυγά

θα φάμε απ’ τις κουλούρες

και τα κοψίδια από τ’ αρνί της σούβλας.

Ό,τι βλέπομε, ό,τι αγγίζομε

ό,τι ευφραίνει τη γλώσσα μας.

Ίσως να τραγουδήσομε και να χορέψομε

ενώ ο Αναστάς θα μένει όπως κάθε χρόνο

μια νεφέλη θαμπή

κάπου στο βάθος τ’ ουρανού.

Γιώργης Μανουσάκης, [1997] 

Σημείωση: Κρατήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου. Έγινε μεταγραφή στο μονοτονικό.