Του Μανόλη Χατζηπαναγιώτου
Τηλεκπαίδευση δια πάσαν νόσον και πάσαν κακοκαιρίαν
Τα σχολεία των Χανίων είναι πάλι κλειστά. Με μια αιφνιδιαστική απόφαση Κυριακή βράδυ. Ως αιτία ανακοινώθηκε από την Αντιπεριφέρεια η επερχόμενη κακοκαιρία σε συνδυασμό με την αύξηση των κρουσμάτων. Ειπώθηκαν πολλά. Αν τα κρούσματα ήταν τόσο πολλά, αν η κακοκαιρία ήταν από τη Δευτέρα τόσο σφοδρή, αν έπρεπε να υπάρξει πιο νωρίς ανακοίνωση. Εμείς δεν είμαστε ούτε λοιμωξιολόγοι, ούτε μετεωρολόγοι. Δεχόμαστε ότι η Αντιπεριφέρεια πήρε την απόφαση με τα δεδομένα που είχε την κατάλληλη στιγμή κι ας υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις επ’ αυτού (δείτε π.χ. πιο κάτω την ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών (https://cretanleft.gr/politiki/protovoulia-politon-prota-o-anthropos-i-antiperifereia-me-tous-cheirismous-tis-katafere-na-xecheilosei-kai-to-xekourdisto-akornteon-tis-kyvernisis-sti-lipsi-metron/)
Αυτό που ξενίζει ήταν η εύκολη λύση: τα μαθήματα θα γίνουν με τηλε-εκπαίδευση. Εύκολο. Αφού το μάθαμε πια. Το πράμα δουλεύει. Tablets έχουμε, laptops έχουμε, οι δάσκαλοι έμαθαν πια τη webex. Όλα ΟΚ. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Όλοι ευχαριστημένοι! Η ζωή συνεχίζεται από την ασφάλεια του καθιστικού μας. Κρατάμε τον ιό μακριά, ο άνεμος λυσσομανάει έξω από την πόρτα μας και… η ύλη προχωράει!
Το γιατί δεν έγινε τίποτε όλους αυτούς τους μήνες για να κρατηθούν τα σχολεία ανοιχτά, δεν φαίνεται να αποτελεί συζήτηση υψηλής προτεραιότητας. Γιατί δεν μειώθηκε ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα, δεν γίνονται τακτικά τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, γιατί δεν υπάρχουν αναπληρώσεις για τους εκπαιδευτικούς που νοσούν ή βρίσκονται σε καραντίνα, γιατί δεν υπάρχει μόνιμο προσωπικό καθαριότητας κ.ά. Η ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας ( https://sepe-chanion.blogspot.com/2021/02/blog-post ) τα λέει αναλυτικά.
Θα αναρωτηθεί καλοπροαίρετα κάποιος: και είναι κακό να γίνει (έστω) τηλε-εκπαίδευση από το να αράξουν τα παιδιά μπροστά στο playstation; «Απ’ το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα». Ναι, μόνο που η… Παναγιώταινα από λύση έκτακτης ανάγκης τείνει διά της διολισθήσεως να γίνει μόνιμη κατάσταση που υποκαθιστά την παιδαγωγική σχέση, την παρέα, το παιχνίδι στην αυλή. Χθες η πανδημία, σήμερα το κρύο, αύριο ο καύσωνας, σιγά-σιγά η τεχνολογία, αντί να στηρίζει την εκπαίδευση, την υπονομεύει. Ασφαλώς δεν καλούμε σε κάποιον σύγχρονο «λουδισμό». Δεν πετάμε τα laptops στην πυρά. Τα χρειαζόμαστε και καλό είναι να τα μάθουμε όλοι, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές. Αλλά να γνωρίζουμε ότι δεν είναι ασπιρίνες «διά πάσαν νόσον».
Και το κερασάκι στην τούρτα: Στις 15/2 το Υπουργείο Παιδείας ζητά (μέσω των άμοιρων ΠΕΚΕΣ) από κάθε εκπαιδευτικό Ειδικής Αγωγής να στείλει ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ στατιστικά για τις αξιολογικές εκθέσεις των τελευταίων 2 ετών ως την… 16η του μήνα, δηλαδή την επόμενη μέρα. Θέλει το Υπουργείο Παιδείας ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να γνωρίζει στατιστικά στοιχεία για τις αξιολογήσεις των μαθητών. Με τα σχολεία κλειστά! Με την πανδημία. Με την κακοκαιρία. Τα θέλει ΤΩΡΑ. Αξιολογήσεις για μια χρονιά (2019-20) όπου χάθηκε το 1/3 του διδακτικού έτους. Αξιολογήσεις για Παράλληλες Στηρίξεις σε μια χρονιά που οι εκπαιδευτικοί προσλήφθηκαν τον Ιανουάριο, έκλεισαν τον Μάρτιο και άνοιξαν (εκ περιτροπής) για τους μαθητές στα μέσα Μαΐου. Οι άνθρωποι δεν έχουν το Θεό τους. Μάλλον αυτά είναι τα αποτελέσματα, όχι της τηλε-εκπαίδευσης, αλλά της τηλε-διοίκησης.
Μεταφέρω και το υποκειμενικό βίωμα που είναι ενδεικτικό για την επιβάρυνση της καραντίνας και της τηλε-εκπαίδευσης: ποτέ δεν άκουσα τόσους πολλούς εκπαιδευτικούς και τόσους πολλούς μαθητές να φοβούνται μήπως κλείσει το σχολείο! Οι φόβοι τους και πάλι επαληθεύτηκαν. Τα ύστερα του κόσμου που λέγανε οι παλιότεροι.