Ας πατήσουμε το φίδι στο κεφάλι εντός και εκτός σχολείων!

Του Αχιλλέα Βρέντζου

Αυτό που ακολούθησε των γεγονότων στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, όπου φασιστικά στοιχεία έκαναν την εμφάνισή τους για να εκφοβίσουν τους μαθητές ήταν η – όχι και τόσο πρωτοφανής – προσπάθεια για απενοχοποίηση αυτών των ατόμων, τόσο από ομάδες της δεξιάς και της άκρας δεξιάς (των οποίων τα όρια παύουν να έχουν νόημα), όσο και από τους ίδιους τους φορείς.

Φτάσαμε μάλιστα σε σημείο να δούμε καθηγητές του ΕΠΑΛ Σταυρούπολης να προσπαθούν να φυγαδεύσουν τους φασίστες από το χώρο του σχολείου όσο αυτοί έκρυβαν με κουκούλες τα πρόσωπά τους (δοκιμασμένη τακτική) για να μην εκτεθούν στον κόσμο που τους γιουχάιζε και τους περίμενε έξω από το σχολείο.

Αυτό όμως που πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους είναι το ότι αυτοί οι νέοι δεν είναι απλά μαθητές, οι οποίοι αντέδρασαν όταν είδαν τους φοιτητικούς συλλόγους να μοιράζουν τις προκηρύξεις, αλλά είναι υποκινούμενοι φασιστικών οργανώσεων και συνδέσμων, οι οποίοι μέσα από αυτούς καταφέρνουν να έχουν πρόσβαση στα σχολεία. Ποιοι μαθητές άλλωστε μπορούν να εξασφαλίσουν τους αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς τύπου μολότοφ χωρίς να έχουν επαφές με τέτοιες παρατάξεις.

Η ανακοίνωση, δε, του υπουργείου Παιδείας ήταν τουλάχιστον αστεία, εφόσον ανέφερε ότι: «Μεμονωμένες ομάδες δεν μπορούν να στέκονται εμπόδιο στην πρόοδο των παιδιών μας και να αμαυρώνουν τα σχολεία μας, χώρους γνώσης, δημιουργίας και ελεύθερης σκέψης». Για άλλη μια φορά το υπουργείο προσπαθεί μεν να ρίξει στάχτη στα μάτια υποτιμώντας τα άτομα αυτά και τα μορφώματά τους, ανάφεροντάς τους σαν «μεμονωμενες ομάδες» και ταυτόχρονα προσπαθεί να παρουσιάσει το σχολικό περιβάλλον που η ίδια έχει διαμορφώσει με όλους αυτούς τους ευδαιμονιστικους και μη αληθείς χαρακτηρισμούς. Η αλήθεια είναι πως το ίδιο το εκπαιδευτικό πλαίσιο που διαμόρφωσε το υπουργείο ενθαρρύνει τέτοιες αντιλήψεις. Όταν προσαρμόζεις το μάθημα της ιστορίας για να τονώσεις την εθνική ομοψυχία και τα θρησκευτικά για να αναπτερώσεις το ορθόδοξο φρόνημα, τότε θα θερίσεις φασίστες που θα ασκούν ρητορική μίσους.

Είχαμε πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι στις 7/10/2020 ο φασισμός δεν πέθανε και δεν περιμέναμε τίποτα ουσιαστικό από την αστική δικαιοσύνη, ούτως ή άλλως «…οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν…». Τώρα πρέπει να πατήσουμε το φίδι στο κεφάλι, μέσα και έξω από τα σχολεία.