Από το 1 μέχρι το 29!

Του Στέλιου Ζερβάκη

Έχουμε διανύσει ήδη δύο και πλέον χρόνια διακυβέρνησης από την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, δύο και πλέον χρόνια με επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας την Νίκη Κεραμέως. Ομολογουμένως, περιμέναμε όλοι μας ότι λόγω του ευαίσθητου χώρου της Παιδείας, αυτή η πολιτική ηγεσία θα έμπαινε τουλάχιστον στη λογική της σύνθεσης των απόψεων, της συναίνεσης, του αμοιβαίου διαλόγου, της ενσυναίσθησης, της συνεχούς αλληλεπίδρασης και ανατροφοδότησης με όλους τους εμπλεκόμενους της Παιδείας με σκοπό να δημιουργηθούν από κοινού οι βάσεις στήριξης του δημόσιου σχολείου, του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Εις μάτην.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας απέφυγε επιδεικτικά όλα τα παραπάνω και εν μέσω της πανδημικής κρίσης εφάρμοσε ό,τι πιο αυταρχικό, ό,τι πιο παράλογο, ό,τι πιο δυστοπικό μπορούσε να εφαρμόσει και μάλιστα σε καταιγιστική μορφή, σε όλα τα επίπεδα που αφορούν το δημόσιο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ας προσπαθήσουμε να τα σταχυολογήσουμε αποδελτιώνοντάς τα, αλλά παράλληλα και να τα αξιολογήσουμε αφού τόσο πολύ ενδιαφέρει το Υπουργείο Παιδείας η λέξη αξιολόγηση που φτάνει να την διεκδικήσει ακόμα και μέσα στις δικαστικές αίθουσες. Πάμε λοιπόν…

Πώς αξιολογείται, λοιπόν, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας,

1. Να μην «σπάσει» τα τμήματα των σχολείων εν μέσω πανδημίας;
2. Να αυξήσει τον αριθμό των μαθητών/τριών ανά τμήμα πάλι εν μέσω πανδημίας;
3. Να μην προχωρήσει σε προσλήψεις επιπλέον προσωπικού καθαριότητας στα σχολεία ξανά εν μέσω πανδημίας;
4. Να εισάγει υγειονομικό πρωτόκολλο, σύμφωνα με το οποίο για να κλείσει ένα τμήμα πρέπει να νοσήσει το 50%+1 των μαθητών/τριών;
5. Να μετακυλίσει το κόστος των rapid tests στους/στις εκπαιδευτικούς;
6. Να προχωρήσει σε συμπτύξεις τμημάτων μέσα στον Οκτώβριο για να εξαφανιστούν τα χιλιάδες κενά, αντί να προσλάβει εκπαιδευτικό προσωπικό;
7. Να μην παρέχει επιπλέον εξοπλισμό σε σχολεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες για την υλοποίηση της τηλεκπαίδευσης;
8. Για την μη έγκαιρη τεχνολογική και παιδαγωγική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την τηλεκπαίδευση;
9. Για την άνευ άδειας εκχώρηση των προσωπικών δεδομένων εκπαιδευτικών και μαθητών/τριών στ Cisco;
10. Για τα μέτρα που δεν πήρε πήρε προκειμένου να καλυφθούν τα μαθησιακά κενά των μαθητών/τριών που προέκυψαν από την τηλεκπαίδευση;
11. Για την απόφαση να αυξηθεί η ύλη σε κάποια μαθήματα, παρά τα αναμφισβήτητα μαθησιακά κενά των δύο προηγούμενων σχολικών ετών;
12. Για την επιλογή να μη στελεχώσει επαρκώς με ψυχολόγους τα σχολεία για την αντιμετώπιση των ψυχοκοινωνικών συνεπειών της πανδημίας, του εγκλεισμού και της τηλεκπαίδευσης;
13. Για τις συνέπειες της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής με τους χιλιάδες υποψηφίους εκτός των σχολών επιλογής τους;
14. Για την εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων σε Α΄ και Β΄ Γενικού Λυκείου και ΕΠΑΛ με ταυτόχρονη αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων;
15. Για τη νομοθέτηση της εξίσωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων κολλεγίων με τους αποφοίτους των πανεπιστημίων;
16. Για το μέτρο της ανήλικης μαθητείας και συνολικά το νόμο για την επαγγελματική εκπαίδευση;
17. Για την πρωτοβουλία που πήρε να καταργήσει την διδασκαλία των κοινωνικών επιστημών και της καλλιτεχνικής παιδείας από τα Λύκεια;
18. Για τη νομοθέτηση της ζωντανής αναμετάδοσης του μαθήματος;
19. Για τη θέσπιση τρίμηνων συμβάσεων για αναπληρωτές/τριες για την ουσιαστική κάλυψη των κενών σε εκπαιδευτικούς;
20. Για τις νομοθετικές αλλαγές που έφερε σχετικά με τις διαδικασίες ανάδειξης των αιρετών εκπροσώπων των υπηρεσιακών συμβουλίων με αποτέλεσμα τη στελέχωση τους με δοτούς εκπροσώπους;
21. Για τη θεσμοθέτηση της ανάθεσης υπερεξουσιών στον/στην διευθυντή/ντρια της σχολικής μονάδας, αφαιρώντας τον ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων;
22. Για τη νομοθέτηση αναζήτησης χορηγών από τα σχολεία;
23. Για τη μη πρόσληψη εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης και τα προβλήματα που αυτές οι περικοπές των προσλήψεων επέφεραν σε μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες;
24. Για τη μη γραμματειακή υποστήριξη των σχολικών μονάδων;
25. Για την μη επάρκεια εξοπλισμού των σχολείων σε τεχνολογικές υποδομές, εποπτικά μέσα διδασκαλίας κλπ;
26. Για την ποιότητα και αποτελεσματικότητα της προσφυγικής εκπαίδευσης;
27. Για την μείωση της χρηματοδότησης της Παιδείας στο περυσινό προϋπολογισμό του κράτους;
28. Για το παιδαγωγικό κλίμα στο σχολείο όπως αυτό έχει διαμορφωθεί από την εκπαιδευτική του πολιτική;
29. Για την πολιτική της απαγόρευσης της απεργίας με δικαστικές αποφάσεις;

Είκοσι εννέα (29) σημεία, όσοι και οι μήνες διακυβέρνησής τους. Ένα για κάθε μήνα! Δική σας η αξιολόγηση, όσο βαρύ φορτίο κι αν σηκώνει η λέξη. Θα συνεχίσουμε να μετράμε;